-
1 przeciwstawiać
impf ⇒ przeciwstawić* * *-wiam, -wiasz, -wić; perf; vt* * *ipf.przeciwstawić pf. contrast, contrapose, set against; (= skonfrontować) confront; przeciwstawić coś czemuś contrast sth with sth.ipf.przeciwstawić się pf. oppose, defy, counter; przeciwstawiać się komuś stand up to sb, oppose sb; przeciwstawiać się czemuś oppose sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwstawiać
-
2 przeciwstaw|ić
pf — przeciwstawi|ać impf Ⅰ vt 1. (skonfrontować) to juxtapose (coś czemuś sth with sth); to contrast (coś czemuś sth with sth); to oppose (coś czemuś sth to sth)- przeciwstawienie dobra i zła the juxtaposition of good and evil2. (w walce) to oppose- tej sile Polska mogła przeciwstawić niespełna milion żołnierzy Poland could only muster just under a million men against such a forceⅡ przeciwstawić się — przeciwstawiać się to oppose, to defy (komuś/czemuś sb/sth); to stand up (komuś to sb)- mało było odważnych, którzy by mu się przeciwstawili there were but a few brave people who would stand up to him- załoga przeciwstawiła się decyzji zarządu the employees opposed a. defied the board’s decision- przeciwstawić się woli rodziców to rebel against one’s parent’s wishesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwstaw|ić
-
3 przeciwstawiać
przeciwstawiać [pʃɛʨ̑ifstavjaʨ̑], przeciwstawić [pʃɛʨ̑ifstaviʨ̑]I. vt\przeciwstawiać coś czemuś etw einer S. +dat gegenüberstellen, etw mit etw konfrontierenII. vr\przeciwstawiać się komuś/czemuś sich +akk jdm/etw widersetzen [ lub entgegenstellen] -
4 entgegenhalten
См. также в других словарях:
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skontrastować — dk IV, skontrastowaćtuję, skontrastowaćtujesz, skontrastowaćtuj, skontrastowaćował, skontrastowaćowany «uczynić kontrastowym; uwypuklić kontrast między porównywanymi osobami, przedmiotami, zjawiskami, pojęciami itp.; przeciwstawić coś czemuś»… … Słownik języka polskiego
stawić — dk a. ndk VIa, stawićwię, stawićwisz, staw, stawićwił, stawićwiony daw. dziś tylko we fraz. Stawić czoło komuś, czemuś «oprzeć się, odważnie się przeciwstawić komuś, czemuś; podjąć walkę z kimś, czymś» ◊ Stawić opór «przeciwstawić się,… … Słownik języka polskiego
zaprotestować — dk IV, zaprotestowaćtuję, zaprotestowaćtujesz, zaprotestowaćtuj, zaprotestowaćował, zaprotestowaćowany «wystąpić z protestem, zgłosić sprzeciw; nie zgodzić się na coś, przeciwstawić się czemuś» Zaprotestować energicznie, gwałtownie, z oburzeniem … Słownik języka polskiego
zgodnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., zgodnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób właściwy komuś zgodnemu; w zgodzie, bez konfliktów, zatargów, kłótni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sąsiedzi żyli zgodnie. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zuchwale — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., zuchwaleej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób zuchwały – arogancki, zarozumiały, bezczelny, lekceważący, niegrzeczny; impertynencko, bezczelnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zuchwale… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
mur — 1. Ktoś jest jak mur «ktoś jest nieugięty, nieustępliwy» 2. pot. Na mur, na mur beton «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»: Ci chłopi to na ogół honorowi ludzie. Jak już obiecają to na mur. A. Strączek, Wyznanie. (...) nie mogę wam niejako… … Słownik frazeologiczny
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
